رنگِ پــایـیــز به دیــوارِ بهاری افــتاد           بر درِ خانه ی خورشید شــراری افتاد

فــاطــمه ظرفیت کــل ولایت را داشت           وقت افــتــادن او ایــل و تبــاری افتاد

تکیه بر در زدنش درد سرش شد به خـدا           او کنــارِ در و در نـیــز کنــاری افتاد

بعدِ یک عمر مــراعاتِ کنـیزانِ حــرم           فضه ی خادمه آخر به چه کاری افـتاد

ناله ای زد که ستون های حرم لرزیدند          به روی مسجــدیان گرد و غباری افتاد

غیرتِ معجرِ او دستِ علی را وا کـرد           همه دیدند سقیفه به چــه خــواری افتاد